Kimona kobiece są znacznie bardziej obszerne i składają się z większej liczby elementów niż kimona męskie.Całość przeważnie zbudowana jest z od sześciu do dwunastu (zdarza się, że więcej) części. Zatem niemożliwe jest samodzielne założenie kimona w sposób prawidłowy. Wszelkie części mają określoną kolejność zakładania na kobiece ciało. Jest to pewnego rodzaju rytuał przy którym pomaga wiele osób trzecich umiejących adekwatnie ułożyć kimono. Dawniej, jak zarówno na dzień obecny, kimona zakładano w dużej liczbie przypadków na szczególne okazje. W współzależności od majestatu imprezy, przyodziewano inne style kimon. O wyborze stylu decydował też wiek i stan cywilny kobiety. Najbardziej uroczyste, było czarne składało się z wielu części. Zdobiono je dopiero poniżej talii, a na rękawach znajdowały się herby rodzinne. Takie kimono wkładały zwłaszcza kobiety starsze, koniecznie mężatki. Dla panien zrealizowane było inne kimono. Było jasne i wzorzyste na całej powierzchni, natomiast najważniejszą jego cechą zostały ponad metrowe rękawy, kołyszące się podczas chodu noszącej je kobiety.Strój zakładany na co dzień, do ośrodki miejskie czy restauracji, było drobno zdobione, wzorem powtarzalnym na całej powierzchni tkaniny, strój uzupełniano odpowiednim pasem. Uniwersalne kimono, zarówno dla kobiet jak również facetów i do tego w każdym wieku, było lekkie i przewiewne. Przygotowane z lnu lub bawełny, bez podszewki mało ozdobne.
|
|